تعیین حساسیت و اعتبار افتراقی آزمون های تحملی عضلات تنه در افراد سالم و بیماران مبتلا به کمردرد

هدف: این تحقیق برای تعیین میزان حساسیت آزمون های مختلفی که به منظور بررسی تحمل عضلات خلف کمر در افراد مبتلا به کمردرد مورد استفاده قرار می گیرد انجام یافت، تا از میان آنها بتوان مهم ترین، کلینیکی ترین و مقرون به صرفه ترین آزمون را انتــخاب کرد. این آزمون شامـل: آزمون های supine isometric chest raise، supine double slr، prone isometric chest raise، prone double slr و آزمون sorensen هستند. بر مبنای فرضیات، یافته های بالینی و نتایج تحقیقات گذشته کاهش تحمل عضلات تنه، نقش بسیار مهمی در بروز کمردرد دارند. به اعتقاد محققین کاهش تحمل عضلات تنه و خستگی زودرس این عضلات موجب اعمال فشار بیش ازحد معمول روی عناصر پاسیو ستون فقرات کمری، به هم خوردن تعادل نیرو و ارتباط طبیعی مهره‏ ها، کاهش توانایی مقابله با نیروهای غیرمنتظره وارد بر ستون فقرات و آسیب دیدگی عناصر حساس به درد می شود و بکمردرد را بروز می دهد. بنابراین، نحوه آزمون و اندازه گیری تحمل این عضلات در پیشگیری، درمان و توان بخشی این عضلات بسیار مهم و ضروری به نظر می رسد. با توجه به وجود روش های متعدد بالینی به منظور ارزیابی تحمل عضلات تنه و یافتن مهم ترین و حساس ترین آزمون از میان آنها می‏ تواند تاحد زیادی در ارزیابی و تشخیص بیماران مبتلا به کمردرد کمک کند. روش بررسی: 200 نفر در این تحقیق شرکت داشتند و افراد به چهار گروه مساوی مردان سالم (50 نفر)، زنان سالم (50 نفر)، مردان مبتلا به کمردرد (50 نفر) و زنان مبتلا به کمردرد (50 نفر) تقسیم شدند. آزمون های موردنظر در هر گروه اندازه گرفته و میزان ارتباط آنها با بروز کمردرد سنجیده شد. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون icc در مورد آزمون های فوق نشان می دهد که کلیه آزمون ها از تکرارپذیری نسبتاً خوبی برخوردارند. آزمون sorensen بین افراد سالم و بیمار اختلاف معنی داری نداشت. آزمون های دیگر بین مردان و زنان سالم و افراد بیمار اختلاف معنی دار دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصله از تحلیل رگرسیون لوجستیک (backward logistic regression) نشان داد از میان آزمون های مورد بررسی، آزمون prone double slr بیشترین ارتباط را با بروز کمردرد دارد و دیگر آزمون ها ارتباط معنی‏ دار ضعیف تری با بروز کمردرد دارند.